Klik hier om het filmpje te bekijken
Dag 34: Orlando - Atlanta - Brussel
We zijn na een lange en vermoeiende reisdag weer thuis sé!
Het inpakken gisterenavond was een echt precisiewerkje. We hebben serieus mogen puzzelen om alles in onze koffers te krijgen maar het is ons na een uurtje wél gelukt! :-)
Tegen de middag zijn we onze huurauto gaan inleveren aan het AVIS car rental punt. Dit ging weer supergemakkelijk! Auto achter in een rij zetten, afrekeningetje ontvangen, koffers eruit en hop naar de luchthaven. Deze was gelukkig op wandelafstand. Wél even iemand moeten afwimpelen die zich in gebrekkig Engels aanbood om voor 10 dollar onze koffers tot de check-in te brengen, maar deze afstand was zodanig kort dat we hem er maar vriendelijk voor bedankt hebben.
Vlak voor het boarden van onze eerste vlucht (Orlando naar Atlanta) hing er een onweer vlak boven de luchthaven. Op een gegeven moment leek het of er een bliksemschicht recht op het dak insloeg! (misschien een teken van bovenuit dat we niet mochten vertrekken uit Amerika...) ;-P
Dit onweer had jammer genoeg het gevolg dat we pas een half uur later konden vertrekken, en aangezien we oorspronkelijk maar een kleine 2 uur hadden om over te stappen in Atlanta werd Jan al ietwat zenuwachtig... Hij twijfelde namelijk of we nogmaals door een controle zouden moeten met onze spullen, maar dit was gelukkig niet het geval.
We zijn dus na onze korte vlucht richting Atlanta direct kunnen instappen voor onze lange vlucht naar Brussel. Dit kwam qua timing eigenlijk perfect uit! Het ene vliegtuig uit en het volgende alweer in. (bijjjjjjna een rechtstreekse vlucht dus!) ;-P Na 8 saaaaaaaaaaie uurtjes vlogen we hóp de grijze wolken in! (Lijkt wel of ze meegekomen zijn!). Onze taxi stond ook al netjes te wachten op ons!
Soit, terug naar the real life nu..., naar de was en de plas... :-/
Máár we hebben een fantastisch mooie reis waar we op kunnen terug kijken! + het nagenieten van de foto's en de filmpjes is ook nog altijd geweldig plezant!
Klik hier voor de foto's
Het inpakken gisterenavond was een echt precisiewerkje. We hebben serieus mogen puzzelen om alles in onze koffers te krijgen maar het is ons na een uurtje wél gelukt! :-)
Tegen de middag zijn we onze huurauto gaan inleveren aan het AVIS car rental punt. Dit ging weer supergemakkelijk! Auto achter in een rij zetten, afrekeningetje ontvangen, koffers eruit en hop naar de luchthaven. Deze was gelukkig op wandelafstand. Wél even iemand moeten afwimpelen die zich in gebrekkig Engels aanbood om voor 10 dollar onze koffers tot de check-in te brengen, maar deze afstand was zodanig kort dat we hem er maar vriendelijk voor bedankt hebben.
Vlak voor het boarden van onze eerste vlucht (Orlando naar Atlanta) hing er een onweer vlak boven de luchthaven. Op een gegeven moment leek het of er een bliksemschicht recht op het dak insloeg! (misschien een teken van bovenuit dat we niet mochten vertrekken uit Amerika...) ;-P
Dit onweer had jammer genoeg het gevolg dat we pas een half uur later konden vertrekken, en aangezien we oorspronkelijk maar een kleine 2 uur hadden om over te stappen in Atlanta werd Jan al ietwat zenuwachtig... Hij twijfelde namelijk of we nogmaals door een controle zouden moeten met onze spullen, maar dit was gelukkig niet het geval.
We zijn dus na onze korte vlucht richting Atlanta direct kunnen instappen voor onze lange vlucht naar Brussel. Dit kwam qua timing eigenlijk perfect uit! Het ene vliegtuig uit en het volgende alweer in. (bijjjjjjna een rechtstreekse vlucht dus!) ;-P Na 8 saaaaaaaaaaie uurtjes vlogen we hóp de grijze wolken in! (Lijkt wel of ze meegekomen zijn!). Onze taxi stond ook al netjes te wachten op ons!
Soit, terug naar the real life nu..., naar de was en de plas... :-/
Máár we hebben een fantastisch mooie reis waar we op kunnen terug kijken! + het nagenieten van de foto's en de filmpjes is ook nog altijd geweldig plezant!
Klik hier voor de foto's
Dag 33: Savannah - Orlando
Net aangekomen in Orlando sé! Nu zit onze tour er officieel op… wheeeeeiiiiii…
We hebben vanmorgen nog 1 laatste uitstap gedaan, nl. The Georgia Sea Turtle Center.
Dit is een plek waar ze zieke en gewonde zeeschildpadden opvangen en verzorgen tot ze weer sterk genoeg zijn om in de natuur vrijgelaten te worden.
Dit is een plek waar ze zieke en gewonde zeeschildpadden opvangen en verzorgen tot ze weer sterk genoeg zijn om in de natuur vrijgelaten te worden.
Dit was een uitstap waar de kinderen énorm naar uitkeken! Len en Laura hebben deze beestjes sinds kort gebombardeerd tot hun lievelingsdier dus kònden we niet anders dan deze plek bezoeken! ;-)
De bedoeling daarna was om Driftwood Beach te bezoeken, maar omdat ik mijn huiswerk niet goed had gemaakt wisten we niet juist waar we moesten zijn en zijn we (om geen kostbare tijd te verspillen) rechtstreeks doorgereden naar het hotel. Maar goed ook misschien, want hier zijn we pas tegen 7 uur ’s avonds gearriveerd.
Nu hebben de kinderen nog wat tijd om voor een laatste keer in het zwembad te plonzen en kunnen wij op ons gemakje al wat spullen beginnen inpakken.
Onze vlucht vertrekt pas morgen in de namiddag dus dat geeft ons ook nog voldoende tijd om het wat rustig aan te doen.Dag 32: Savannah
Vanmorgen zijn we naar Wormsloe Historic Site geweest. Dit is een overblijfsel van een koloniale nederzetting, vooral bekend om zijn 1,5 mijl lange oprijlaan met aan beide kanten overhangende ‘oak’bomen. Dit is een zeer fotogenieke plek en deze laan is dan ook bekend uit verschillende films.
Je moet er wel inkom betalen als je met de auto door deze dreef wil rijden en om er foto’s te mogen nemen. Dit hebben we dan ook maar netjes gedaan en met de tickets konden we ook gelijk langs enkele historische sites wandelen. (Het leek eigenlijk op een soort van mini Bokrijk).
Het was al serieus warm dus heel lang zijn we er niet gebleven. (we merken terug het verschil in warmte/vochtigheid vergeleken met de omgeving van de Great Smokey Mountains/Atlanta/… ). We voelen dat we terug tegen Florida zijn. Snikheet en een hoge luchtvochtigheid, pffffff….
Je moet er wel inkom betalen als je met de auto door deze dreef wil rijden en om er foto’s te mogen nemen. Dit hebben we dan ook maar netjes gedaan en met de tickets konden we ook gelijk langs enkele historische sites wandelen. (Het leek eigenlijk op een soort van mini Bokrijk).
Het was al serieus warm dus heel lang zijn we er niet gebleven. (we merken terug het verschil in warmte/vochtigheid vergeleken met de omgeving van de Great Smokey Mountains/Atlanta/… ). We voelen dat we terug tegen Florida zijn. Snikheet en een hoge luchtvochtigheid, pffffff….
Na de Wormsloe Historic Site zijn we doorgereden naar het historische stadsgedeelte van Savannah. Daar hebben we vooral giftshops gedaan omdat Lisa nog op zoek was naar een leuk zomerhoedje. Ook zijn we een suuuuperleuke (maar vrééééééééselijk dure) snoepwinkel binnengesprongen. (Savannah's Candy Kitchen)
De kindjes vonden het hier héiélemaal geweldig, want ze hebben er zelf snoepjes mogen scheppen, ze hadden keuze uit een volledige wand! Ik vermoed dan ook dat dit voor hen sowieso in hun top 3 van deze reis zal belanden!! ;-)
Jan wou daarna nog graag naar het Georgia State Railroad Museum (lag toch in de buurt). Het was er wel hot hot, maar Jan vond het wel de moeite.
Jan wou daarna nog graag naar het Georgia State Railroad Museum (lag toch in de buurt). Het was er wel hot hot, maar Jan vond het wel de moeite.
’s Avonds zijn we gaan eten bij Olive’s Garden (beste vondst qua restaurant tijdens deze reis!)
Na het eten hebben Jan en de meisjes nog lekker geplonst in het zwembad en zo was onze dag weeral (veel te snel) om.
Morgen is onze laatste rijdag en zullen we 's avonds onze mooie reis beeindigen in Orlando.
Dag 31: Asheville - Savannah
Uuultrakort verslagje vandaag want ik had net een hele tekst getypt en heb deze per ongeluk gewist, AAAAAAAAAAARRRRRRRRGGGGGGGGHHHHHHHHHH!!!!!! (heb ook geen zin om deze volledig opnieuw in te typen dus ja…).
Veel heb ik trouwens niet te vertellen. We hebben enkel véél snelweg gezien vandaag. We zijn nl. van Asheville naar Savannah gereden. Dit was een lange en vooral saaie rit van zo’n 5 uur…
Nadat we tijdens onze reis 6 verschillende staten zijn doorkruist, nl.: Florida, Alabama, Georgia, Tennessee, North Carolina en South Carolina rijden we zaterdag terug naar Florida. (Dan is de cirkel weer rond!) :-)
We zijn om te eten bij Burgerking beland en daar waren de kindjes zéker niet rouwig om zoals je kan zien! ;-p
Morgen gaan we het stadje Savannah verkennen. Naar het schijnt moet het oude stadsgedeelte super de moeite zijn dus gaan we daar maar eens een kijkje nemen. ;-)
Nadat we tijdens onze reis 6 verschillende staten zijn doorkruist, nl.: Florida, Alabama, Georgia, Tennessee, North Carolina en South Carolina rijden we zaterdag terug naar Florida. (Dan is de cirkel weer rond!) :-)
We zijn om te eten bij Burgerking beland en daar waren de kindjes zéker niet rouwig om zoals je kan zien! ;-p
Morgen gaan we het stadje Savannah verkennen. Naar het schijnt moet het oude stadsgedeelte super de moeite zijn dus gaan we daar maar eens een kijkje nemen. ;-)
Dag 30: Townsend - Asheville
Niet één…, niet twee…, niet drie…, maar liefst VIER beren hebben we gezien tijdens onze fietstocht langs de Cades Cove Looproad!!! Amai, we zijn dus écht verwend geweest qua ‘bearspotting’ vandaag! We zijn er zelfs nog enkele rakelings gepasseerd, maar bij de eerste mochten we niet stoppen en er was er nog een grote gespot op een stuk weg waar we niet langskwamen en vlak nadat ik even was gestopt om mijn fotolens te vervangen was er op die plek ook een beer de weg overgestoken! De eerste die we met eigen ogen gezien hebben was al kort na de start van ons fietstochtje. Dit was een kleintje die in een boom zat te eten. Moeder beer zal vast in de buurt hebben gezeten dus van de moment dat het kleintje uit de boom kwam zijn we dan ook onmiddellijk doorgereden. De volgende 2 zaten ook in een boom te eten. Volgens andere mensen zaten er zélfs 3 in de boom, maar wij hebben er maar 2 gezien.
De laatste zat ook in een boom en deze zagen we pas op het einde van onze fietstocht. We hebben ruimschoots kunnen genieten van deze dieren want enkele bleven lekker lang zitten knabbelen vanboven in de boom.
De laatste zat ook in een boom en deze zagen we pas op het einde van onze fietstocht. We hebben ruimschoots kunnen genieten van deze dieren want enkele bleven lekker lang zitten knabbelen vanboven in de boom.
Het fietsen zelf was ook heel leuk. Mooooiii landschap! 17 kilometertjes + redelijk heuvelachtig ook, maar dat vond ik niet erg, want dan kon ik er eens wat hamburgers en frieten aftrainen! ;-)
En het feit dat er geen auto’s waren toegelaten tot 10u ’s morgens maakte het eens zo mooi! Het leek op bepaalde momenten wel of we de hele Looproad voor onszelf hadden!
We zijn er wél héél vroeg voor moeten opstaan (5u15), maar het loonde dan ook AB-SO-LUUT de moeite! Deze activiteit gaat dan ook sowieso mijn top 3 in van al onze USA uitstappen die we tot hiertoe deden!
We zijn er wél héél vroeg voor moeten opstaan (5u15), maar het loonde dan ook AB-SO-LUUT de moeite! Deze activiteit gaat dan ook sowieso mijn top 3 in van al onze USA uitstappen die we tot hiertoe deden!
Nadat we ons na de fietstocht een pluche beertje hadden aangeschaft zijn we terug naar het motel gereden om onze spullen in te pakken en te vertrekken richting Asheville.
Op onze weg naar daar zijn we nog enkele keren gestopt om te genieten van de prachtige uitzichten!
Bij aankomst aan het motel zijn de kinderen direct het zwembad ingesprongen! Ze moeten er maar van profiteren zolang het nog kan, want onze reis begint nu toch stilletjesaan te korten… Dag 29: Townsend
Het raften was suuuuuuuuuuuuuperleuk!!!!! Iets wilder dan onze eerste rafttrip 2 jaar geleden, maar dat vonden we helemaal niet erg, want hoe meer en hoe wilder de rapids hoe plezanterrrrr!!!
Er is gelukkig niemand overboord gegaan dus de grootouders kunnen weer op beide oren slapen… ;-p
Er is gelukkig niemand overboord gegaan dus de grootouders kunnen weer op beide oren slapen… ;-p
Na het raften zijn we iets minder spectaculairs gaan doen, nl. minigolf. Dit was een leuk tussendoor activiteitje om onze terugrit naar het motel wat te breken. Dit was ook héél plezant want ik heb ééééééééééiiiindelijk onze Len een keertje kunnen verslaan! (meestal wint hij bij dit spel. héhéhé) ;-)
We zijn ook eventjes gestopt aan Little River waar de kindertjes zich hebben geamuseerd in het water. Het was wél goed uitkijken geblazen want de bodem bestaat vooral uit kleine rotsen dus met blote voeten is dit wel een uitdaging. (volgende keer misschien maar eens waterschoenen aanschaffen…).
Morgen staan Jan en ik héél vroeg op om de Cades Cove looproad te gaan fietsen. De kinderen laten we uitslapen omdat we anders te veel protest gaan krijgen vrees ik. Èn vreselijk vroeg opstaan én gaan fietsen in een gebied waar je een grote kans maakt op beren…. (Len was na onze eerste beerontmoeting gisteren als een raket naar de auto gespurt dus misschien maar beter dat hij morgen veilig op de kamer blijft…).
Het zal dus een tripje onder ons getweetjes worden. Zullen we beertjes zien? Of misschien ook niet…??? Dàt zullen jullie morgen te weten komen! Moest er morgen géén blogje meer volgen, tja dan zijn we er misschien wel ééntje tegengekomen op onze weg) ;-p
Dag 28: Townsend
We hebben een zwarte beer gezien vandaag!!!! Het was wel in een superflits maar ik heb hem met eigen ogen gezien!! Ik heb er spijtig genoeg geen foto van omdat het té snel ging… We zagen hem op onze terugweg tijdens de Laurel Falls trail. Er stond een groepje mensen te kijken en te wijzen naar beneden (dan weet je meestal al dat er iets gaande is) en jawel hoor, door het bos hoorden we geritsel en zagen we een zwarte beer! Het leek een kleintje te zijn dus ik was wel even ongerust of mama beer ook niet ergens in de buurt was, maar dit was gelukkig niet het geval. Een slang lag er ook gewoon langs het wandelpad! Brrrrrrr… Ik ben dan ook maar netjes op het wandelpad blijven lopen.
Het was best een lange tocht naar de waterval, maar het resultaat loonde wél de moeite.
We hadden wel de pech dat het juist begon te regenen op het moment dat we de waterval bereikten! Maar we konden nog juist op een droog moment enkele foto’s nemen. We waren nog maar nét aan de terugtocht begonnen of de lucht klaarde alweer helemaal op!! Nou jaaaaaaa…. ;-)
We hadden wel de pech dat het juist begon te regenen op het moment dat we de waterval bereikten! Maar we konden nog juist op een droog moment enkele foto’s nemen. We waren nog maar nét aan de terugtocht begonnen of de lucht klaarde alweer helemaal op!! Nou jaaaaaaa…. ;-)
Na deze wandeling hebben we nog enkele stopjes gemaakt langs de Little River. Daarna zijn we verder gereden om een 2de trail te gaan doen met de Spruce Falls als einddoel. Deze was minder lang dan de vorige, maarrr véél pittiger! Het was een redelijke klim zonder een écht wandelpad. Dus op sommige plekken was het redelijk steil over rotsen en boomwortels dus niet zo simpel. Maar we kregen er wél een pràchtige beloning voor in de plaats! Wauw!
Er was ook bijna geen volk hier dus we konden in alle rust van deze mooie waterval genieten.
Het park is tot hiertoe véél mooier dan verwacht, en het stadje waar we zitten is suuuuuperrustig. Als we 's avonds buiten zitten zie je op enkele auto's na, gewoonweg nìks en hoor je de krekels volop tsjirpen. En vuurvliegjes zitten er hier ook zag ik net. Ben eens benieuwd of we zo verwend gaan blijven worden? Het motel hebben we ook bijna volledig voor onszelf! 
Morgen gaan we raften op de Pigeon River dus dan krijgen we weer wat actie, whoohoo!
Dag 27: Newnan - Townsend
Aiai, het deed pijn ons hotelletje in Newnan achterlaten. Dit was voor ons tot hiertoe het beste hotel waar we al verbleven tijdens onze 3 Amerikareizen.
We zijn vanuit Newnan naar Atlanta gereden om daar ‘The World of Coca Cola’ te gaan bezoeken. Lag tòch op onze weg dus waarom niet?
Voor het museum nog even op de foto met Meneer Cola himself. (John Pemberton).
Daarna hebben Jan en ik er zo’n 2 uurtjes rondgewandeld terwijl de bengels het na een half uur al voor bekeken hielden en naar de 'Tasting Room’ zijn gegaan. Daar kon je proeven van wel meer dan 100 verschillende soorten drankjes van Coca Cola van over de hele wereld. Dit gedeelte vonden ze héél plezant natuurlijk! ;-D
Ook hebben we dé kluis gezien waar het geheime recept van Coca Cola wordt bewaard. (Yeah right!! Alsof ze die plek zo maar eventjes prijsgeven…) ;-p Ach ja, toch maar even mee op de foto!
Daarna hebben Jan en ik er zo’n 2 uurtjes rondgewandeld terwijl de bengels het na een half uur al voor bekeken hielden en naar de 'Tasting Room’ zijn gegaan. Daar kon je proeven van wel meer dan 100 verschillende soorten drankjes van Coca Cola van over de hele wereld. Dit gedeelte vonden ze héél plezant natuurlijk! ;-D
Ook hebben we dé kluis gezien waar het geheime recept van Coca Cola wordt bewaard. (Yeah right!! Alsof ze die plek zo maar eventjes prijsgeven…) ;-p Ach ja, toch maar even mee op de foto!
Rond 12u hadden we alles wel gezien en zijn we verder gereden naar Townsend. Dit is een rustig stadje vlak aan de ingang van de Great Smoky Mountains. Van hieruit gaan we het park een stukje proberen te verkennen. Raften en tuben staan ook nog op het programma! Dus we hebben het nog drukdrukdrukdrukdruk!!
Dag 26: Newnan
En jawel hoor, we hebben de zombies overleefd ;-)
We zijn deze voormiddag naar Senoia gereden om daar ‘The Walking Dead’ tour te gaan doen. We waren nipt op tijd omdat onze GPS er even geen zin in had bij het vertrek aan ons hotel. Na veel gevloek is ie uiteindelijk tòch in gang geschoten en konden we de baan op!
De tour was superleuk. Véél plekjes gezien waar bekende scenes zijn opgenomen en veel leuke weetjes opgedaan. De kindjes vonden er totaal niks aan, hoewel Laura’s interesse wél gewekt is om deze reeks eens te bekijken als we terug thuis zijn. Mensen die de serie volgen zullen de foto’s wel herkennen. Voor degenen die de reeks niet kennen zullen de foto’s redelijk saai overkomen. ;-p
We hebben bvb de toegangspoort van ‘Alexandria’ gezien,
Het ‘puddinghuis’ waar Carl pudding zat te eten op het dak
Een stuk treinspoor waar ze voor de serie met snelcement een tunnel hadden nagemaakt.
Een muur waar een scene is opgenomen met Carl en Enid
De straat waar veel afleveringen van seizoen 3 zijn opgenomen met bekende gebouwen en nog vele andere plekjes.
Echt superleuk om eens geweest te zijn!
Ps: Dit is een luchtfoto van de hele 'Alexandria set'. Jammer genoeg moesten wij buiten de hekken blijven en mochten we niet naar binnen...
In de namiddag hebben we het dan weer rustiger aan gedaan. De bengels hebben in het zwembad gezeten en daarna zijn we naar de Pizzahut geweest. Had ik gisteren beloofd aan Len nadat hij had geposeerd voor een foto. (anders krijg ik het kind nooit mee op de foto dus ja….) ;-p
We zijn ook nieuwe voetbalschoenen gaan kopen voor Len en daarna zijn de meisjes nog voor een tweede maal het zwembad ingesprongen! PlonsssssssssssKlik hier voor de foto's
Dag 25: Panama City Beach - Newnan
Jaja, we zijn dan tòch dolfijntjes gaan spotten vandaag!! We stonden vanmorgen op en het bleek stralend weer buiten. Het zonnetje scheen al volop! Nooooit verwacht om zo’n mooi weer te krijgen omdat ze gisteren nog spraken van thunderstorms en véél regen! Wàt een geluk zeg! :-)
Het beloofde nu wel een lange dag te gaan worden omdat we na deze dolfijnentrip nog 5u moesten doorrijden naar onze volgende locatie, maar we hadden het er voor over. (aja, we waren er speciaal voor naar Panama City Beach gekomen).
Een uurtje na vertrek aan ons appartement zaten we dan ook met zen allen op een dolfijnenboot! Whoehoeeee ;-)
Eerst moesten we een ruw stuk met hoge golven over vooraleer we aan het échte werk konden beginnen!
Vanaf het moment dat we in open zee zaten kon er in het water gezwommen worden op de momenten dat onze gids aangaf dat het ok was. Enkel Jan en Lisa zijn in het water gegaan, de rest bleef liever veilig op de boot. Nog geen uurtje later hadden Laura en ik jammer genoeg last van zeeziekte. (nog nòòit gehad, maar ja, we zaten ook constant op de golven en op zo’n kleine boot heb je dan ook snel prijs natuurlijk…). Na het dolfijnspotten zijn we nog eventjes doorgevaren naar Shell Island waar we eventjes van de boot konden om te snorkelen, maar het water was zò troebel van het slechte weer gisteren dat we niks bijzonders hebben gezien. Normaal gezien kan je daar verschillende visjes, zeepaardjes, en vele andere zeediertjes zien, maar niet vandaag dus.
Eens van de boot voelden Laura en ik ons alweer een pàk beter en zijn we vol goede moed begonnen aan onze 5 uur durende trip naar Newnan (Georgia). Het eerste uur zijn we nog door verschillende zware regenbuien gereden maar daarna klaarde de lucht volledig op.
De weg die we reden was zo mooi dat de uren voorbijvlogen! We zagen het ene na het andere mooie landschap en het rijden was dan ook absoluut géén straf!
Morgen gaan we naar Senoia waar de bekende televisiereeks ‘The Walking Dead’ wordt opgenomen. Ben eens benieuwd of we veel zombies zullen tegenkomen! ;-)Dag 24: Panama City Beach
Na een uitgeregende voormiddag en een bewolkte namiddag hebben we vanavond voor de eerste keer de zon gezien tijdens ons verblijf in Panama City Beach, WHOEHOEEEEE!!! We kwamen net buiten bij Publix toen we zagen dat de zon er (eiiiindelijk) nog eventjes doorkwam. Bij het thuiskomen ben ik dan ook gelijk naar het strand gespurt vanwaar ik op het strand nog een prachtige zonsondergang heb kunnen aanschouwen!!! Zaaaaaaalig!! En het heeft me nog supermooie foto’s opgeleverd ook! :-)
Onze tour om dolfijnen te spotten is omwille van het slechtweer niet kunnen doorgaan.Wél konden we deze laten verzetten naar morgenvoormiddag indien het weer dit toelaat natuurlijk. (fingers crossed…). Een rustdagje dus vandaag.
We zijn in de namiddag dan maar langs het strand gewandeld naar een kraampje waar ze verschillende lekkernijen verkochten. Lekker een donutje gesmikkeld daar en weer teruggewandeld.
Terwijl begon het weer wat te druppen maar gelukkig zette de regen niet door.
We hebben dus al bij al toch nog een mooie dag gehad!
Dag 23: Perry - Panama City Beach
We zijn vandaag van Perry naar Panama City Beach gereden met de bedoeling onderweg enkele mooie plekjes te bezoeken, maar omwille van de gigantische regenbuien die we tijdens onze rit te verwerken kregen, zijn we maar in één ruk doorgereden naar ons appartement.
De buien waren op sommige momenten zò hevig dat we gewoonweg nìks meer van de weg zagen! We zagen dan ook geen enkele mogelijkheid om de auto aan de kant te zetten, dus zat er niks anders op dan te vertrouwen op de gps…
Rond 14u arriveerden we een uurtje vroeger om te kunnen inchecken (is hier een andere tijdzone trouwens) maar gelukkig kregen we toch alvast onze sleutel.
Na het inchecken zijn we even naar het strand gegaan (het was eventjes droog halleluja!) maar de volgende bui was al duidelijk onderweg! Even later weer vollenbak regen pffffffffff.
We kregen 's avonds ook al bericht van het bedrijf waarmee we een dolfijnentour zouden doen morgen, dat het weer er absoluut niet goed uitzag voor morgen en dat de kans er inzit dat de tour geannuleerd zou worden. (Te weten dat ik deze plek speciaal had ingepland om die tour te kunnen gaan doen). Maar ik ben al blij dat ze geen risico’s willen nemen. Liever mijn geld terug dan… Morgenvroeg weten we meer.
De buien waren op sommige momenten zò hevig dat we gewoonweg nìks meer van de weg zagen! We zagen dan ook geen enkele mogelijkheid om de auto aan de kant te zetten, dus zat er niks anders op dan te vertrouwen op de gps…
Rond 14u arriveerden we een uurtje vroeger om te kunnen inchecken (is hier een andere tijdzone trouwens) maar gelukkig kregen we toch alvast onze sleutel.
Na het inchecken zijn we even naar het strand gegaan (het was eventjes droog halleluja!) maar de volgende bui was al duidelijk onderweg! Even later weer vollenbak regen pffffffffff.
We kregen 's avonds ook al bericht van het bedrijf waarmee we een dolfijnentour zouden doen morgen, dat het weer er absoluut niet goed uitzag voor morgen en dat de kans er inzit dat de tour geannuleerd zou worden. (Te weten dat ik deze plek speciaal had ingepland om die tour te kunnen gaan doen). Maar ik ben al blij dat ze geen risico’s willen nemen. Liever mijn geld terug dan… Morgenvroeg weten we meer.
Na het avondeten zijn de meisjes toch nog even het zwembad ingesprongen (was weer even gestopt met regenen oef!).
Hoewel het weer hier op de moment ferm tegenvalt maakt het pràchtige uitzicht dat we hebben vanuit onze kamer dan weer véél goed! ;-)
Dag 22: Davenport - Perry
We hebben een manateeeeeeeeeeeeeee gezien!!!!!!!! (= zeekoe). Deze worden in de zomer niet zo vaak gespot in de Weeki Wachee River, maar af en toe kan je er wel eens ééntje tegenkomen. En dat gelukje hadden wij vandaag dus! ;-) Het waren er zelfs 2, een kleintje en een iets grotere. Ze zwommen vlak naast onze kajaks!! Niiice! :-)
Ik heb er jammer genoeg geen onderwaterfoto’s van omdat ik mijn pollen niet in het water durfde steken. Tja, Frouke in het water met een manatee (zélfs alleen met mijn handen) zou voor gelijkaardige taferelen als in dit filmpje zorgen! (Klik hier voor het filmpje) ;-P
Ik heb er jammer genoeg geen onderwaterfoto’s van omdat ik mijn pollen niet in het water durfde steken. Tja, Frouke in het water met een manatee (zélfs alleen met mijn handen) zou voor gelijkaardige taferelen als in dit filmpje zorgen! (Klik hier voor het filmpje) ;-P
Tegen dat ik mijn camera aan Len kon overhandigen waren we jammer genoeg ook al te ver afgedreven… Maaaaaaar ik heb er wel 1 bòvenwaterfoto en één filmpje van kunnen maken!
Het heeft jammer genoeg wel weer geregend tijdens onze tocht maar dat maakte het niet minder mooi want het uitzicht was adembenemend!!
Om ons volgende motel te bereiken moesten we 225km rijden waarvan 224km rechte baan en dan nog 1 kilometertje naar links. Nog nooit zo'n gemakkelijke rit gehad! ;-)
Het heeft jammer genoeg wel weer geregend tijdens onze tocht maar dat maakte het niet minder mooi want het uitzicht was adembenemend!!
Dag 21: Davenport
We zijn vandaag naar Typhoon Lagoon geweest. Dit is 1 van de 2 Disney waterparken in Orlando. Deze had ik uitgekozen omdat ik had gelezen dat het golfslagbad daar redelijk indrukwekkend zou zijn. En òf het indrukwekkend was!! WOW! Om de 90 seconden komt er een golf van meer dan 2 meter hoog op je af! (opletten geblazen wanneer je niet zo’n vette zwemskills hebt zoals mij of je blaast je laatste adem uit in een onnozel Disney waterpark!!) ;-p
Ikzelf hield het dus na enkele golven al voor gezien (ben mijn leven nog niet beu…) ;-p De kindertjes daarentegen vonden het dan weer héiéélemaal geweldig en waren volledig in hun nopjes! De glijbanen waren ook superleuk! Gelukkig hebben we de ganse dag geen regen gehad en zijn we dan ook pas tegen 18u naar huis gereden. Een supergeslaagde dag dus! :-) Oh ja, en we mochten ook onze eigen koelbox vòl eigen eten en drinken mee naar binnen nemen! En een parkeerticket van 22 dollar moest er òòk niet betaald worden deze keer in tegenstelling tot àlle andere parken die we tot nog toe gedaan hebben! + ze doen ook hier niet mee aan een Fastpasssysteem, (we hebben zelfs nérgens lang moeten aanschuiven), HE-LE-MAAL TOP dus!! Nooit verwacht op voorhand dat ik dit zou zeggen, maar DISNEY RULES!!!
Vandaag was het ook de laatste dag in onze villa (WHEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!) :-(
We hebben al zo veel mogelijk ingepakt om morgen op tijd te kunnen vertrekken richting de Weeki Wachee River om daar enkele uurtjes te gaan kajakken. Van daaruit zullen we dan doorrijden naar Perry dat zal dienen als tussenstop naar onze volgende bestemming, Panama City Beach.Dag 20: Davenport
Na onze rustdag van gisteren zijn we weer supervroeg op pad gegaan vandaag. We zijn naar Daytona gereden om er de ‘all access tour’ in het International Speedway Stadium te gaan doen. We waren goed op tijd om met het eerste trammetje mee te kunnen dus dat was al een serieuze meevaller want de volgende rit was pas een uur later. Deze tour was echt de moeite waard om te doen. We zijn een stukje over het circuit zelf gereden en mochten uitstappen op de plek van de finishlijn.
Tegelijkertijd kon je ook zien en voelen hoe steil die baan wel niet is. (31 graden om precies te zijn!) De volgende stop was de ‘press room’ waar de coureurs tijdens en na de wedstrijd geinterviewd worden.
We hebben ook op de ‘fanzone’ gestaan, op het middenplein van het complex waar ook de garages liggen waar de deelnemende auto’s onderhouden worden tijdens de wedstrijd. Ook mochten we uitstappen aan ‘The Victory Lane’. Dit is de plek waar de winnaar direct na de finish zijn overwinning komt vieren op het podium.
Tegelijkertijd kon je ook zien en voelen hoe steil die baan wel niet is. (31 graden om precies te zijn!) De volgende stop was de ‘press room’ waar de coureurs tijdens en na de wedstrijd geinterviewd worden.
We hebben ook op de ‘fanzone’ gestaan, op het middenplein van het complex waar ook de garages liggen waar de deelnemende auto’s onderhouden worden tijdens de wedstrijd. Ook mochten we uitstappen aan ‘The Victory Lane’. Dit is de plek waar de winnaar direct na de finish zijn overwinning komt vieren op het podium.
Bij de laatste stop mochten we uitstappen om eventjes in de tribune plaats te nemen, vanwaar je een mooi zicht had over het gehele circuit, indrukwekkend groot! Op het einde van de rit kwamen we langs de racewagen die dit jaar de Daytona 500 had gewonnen. (Klik hier) De Daytona 500 is een race die elk jaar in februari gehouden wordt op de Daytona International Speedway in Daytona Beach, Florida. De race maakt deel uit van de Nascar Sprint Cup en wordt als de belangrijkste race van het jaar gezien in de Nascar.
De auto was nog in exact dezelfde staat dan op de moment dat hij over de finish reed, blutskes en vuiligheid incluis dus…
Deze uitstap had ik voornamelijk voor Len ingepland maar heb er zelf ook enorm van genoten!
Alvorens terug naar ons huisje te rijden zijn we nog even naar Daytona Beach gereden (aja, we waren daar tòch slechts een kwartiertje rijden vandaan dus waarom niet?!) ;-)
Daar ben ik met de meisjes een stukje over het strand gewandeld. Terwijl Jan en het zoneke boven aan een tafeltje bleven wachten omwille van de warmte. Op verschillende plaatsen mag je daar met je auto gewoon op het strand rijden Je betaald daarvoor wél 20 dollar en dat vonden we een beetje teveel voor het half uurtje dat we er zochten door te brengen…
Dag 18: Davenport
Vandaag zijn we naar Busch Gardens (Tampa) geweest. Dit is een pret/dierenpark tegelijkertijd. De coasters en andere attracties daar waren weer he-le-maal tòp!! Deze zijn dan ook enkele (zeg maar véle) niveautjes hoger dan bij ons! (Bobbejaanland is er niks tegen zeg maar…) ;-p We hebben ze spijtig genoeg niet allemaal kunnen doen omdat de wachtrijen tergend traag gingen en het leek of het park op lage capaciteit draaide. Dikwijls 1 treintje op een baan terwijl er een héle rij volk stond aan te schuiven + de ‘Fastpassers’ (mijn grootste frustratie van al!) werden vanzelfsprekend weer voorgelaten op de rest! Met als gevolg dat we bij iedere attractie meer dan een uur stonden aan te schuiven… (terwijl het écht niet druk leek te zijn in het park…). Maar het lange wachten loonde gelukkig wél iedere keer de moeite!
Nadat we ‘uitgecoasterd’ waren zijn we ook nog met een treintje doorheen het dierengedeelte gereden. Ook daar even een spannend moment beleefd toen bleek dat de neushoorns gewoon los tot bij het treintje konden komen! Dacht altijd dat deze dieren best gevaarlijk zijn, dus toen we met het treintje een neushoorn in een hoekje leken te drijven begon ik toch eventjes te zweten. Het beest leek even in ‘aanvalsmodus’ over te gaan toen hij zich richting ons treintje draaide! Pffffff, blij dat we hier veilig voorbij geraakten! De dieren hadden zeëen van ruimte en buiten het treintje dat door dit deel reed waren de dieren ook voldoende afgeschermd van het volk en de drukte.
Met de warmte liep er ook een ’spritzer squad’ door het park die mensen enthousiast nat spoten!
Vandaag is het trouwens 1 van de eerste dagen dat we het droog hebben gehouden tijdens een uitstap want buiten enkele kleine wolken hebben we niks van regen gehad in het park. Wél werden enkele attracties tijdelijk stilgelegd omdat ze dachten dat er onweer op komst was maar dit bleek gelukkig snel loos alarm en kort nadien werden alle attracties dan ook weer opengesteld.
Op de weg naar huis zagen we de lucht voor ons onheilspellend donker worden en niet lang daarna kregen we dan ook de vòlle lading…
De sluizen gingen weer hélemaal open en het begon ook fiks te onweren! We hebben dan ook zo snel mogelijk een afrit genomen om iets te gaan eten, want in het donker rijden tijdens zo’n weer is écht geen pretje! We hadden dan ook het geluk dat het na onze maaltijd gestopt was met regenen en we onze weg veilig konden verderzetten.
De sluizen gingen weer hélemaal open en het begon ook fiks te onweren! We hebben dan ook zo snel mogelijk een afrit genomen om iets te gaan eten, want in het donker rijden tijdens zo’n weer is écht geen pretje! We hadden dan ook het geluk dat het na onze maaltijd gestopt was met regenen en we onze weg veilig konden verderzetten.
Morgen maken we er weeral een rustdagje van sé! We wilden dan eigenlijk naar Daytona International Speedway gaan, maar omdat we veel te laat thuis waren vandaag heb ik dit maar verzet naar zondag.
Dag 17: Davenport
Jan is helemaal in zen nopjes want we zijn vandaag naar het Kennedy Space Center geweest! Véél raketjes en 1 space shuttle gezien, supercool!! We hebben een bustour gedaan van 2 uur die ons over een groot deel van het terrein reed. Onderweg hebben we enkele lanceerplatformen, hét NASA gebouw en enkele dingen gezien, waarvan ik niet begreep wat het allemaal moest voorstellen... (Tja, Jandagjes zijn soms iets moeilijker te volgen voor ons Frouke) :-p Maar hoewel het meer Jan zen ding was vandaag vond ik het zelf toch écht wel de moeite waard om eens gezien te hebben! De Saturn V voor de Apollo van zò dichtbij zien hangen en het moment wanneer het doek naar beneden valt en je met je neus op de Atlantis spaceshuttle staat was écht wel indrukwekkend mooi!! We zijn ook eventjes écht in de ruimte geweest want we hebben een spaceshuttle simulator gedaan die volgens echte astronauten redelijk dicht in de buurt komt om het gevoel te ervaren zoals bij een échte lancering. (ook weer suuupertof gedaan!)
Op het einde van ons bezoek zijn we ook nog eventjes de giftstore binnengesprongen waar Jan een T-shirt en een trui van NASA voor zichzelf heeft gekocht.
Daarna zijn we terug richting Davenport gereden omdat we morgen alweer een drukke dag voor de boeg hebben! Dan wordt het alweer een pret(park)dagje! Tot laterrrrrrr!Dag 16: Davenport
Weeral een rustdagje gehad vandaag sé. Hadden we echt wel nodig na ons in-ten-sie-ve Disneybezoek van gisteren ;-) De bedoeeeeling was eigenlijk dat we zo lang mogelijk zouden uitslapen, maar daar dachten de tuinverzorgers van deze wijk anders over… Om half 7 vanmorgen werd er al duchtig rond ons huis gecrosst met een grasmaaier gevolgd door iemand met een bladblazer. Ik keek effe naar buiten en die stonden letterlijk voor ons slaapkamerraam de blaadjes (die er niet lagen) weg te blazen! AAAAAAAAARRRGGGHHHHHHHHH Dus ja, ons Frek (veel te vroeg) wakker natuurlijk, zuuuucht…… :-/
De bengels waren er jammer genoeg ook van wakker geworden. .. Maar och, ochtendstond heeft goud in de mond nietwaar? ;-)
Lekker veel tijd gehad dus om met men blogje bezig te zijn, wat te plonzen en Jan af te drogen met het poolbiljarten! ;-D
Jan is in de voormiddag ook nog een half uurtje gaan lopen in het ‘clubhuis’ van deze wijk. Hier mogen we gebruik van maken gedurende ons verblijf in dit huis. Er is een groot gemeenschappelijk zwembad, fitnesstoestellen en een pingpongtafel zonder balletjes. Was wel jammer want ik was speciaal meegegaan om er eventjes met ons Lisa te gaan pingpongen… Maar ja, dat zal voor een volgende keer zijn… De meisjes hebben zich vanavond ook nog bezig gehouden met de GoPro in het zwembad. Leuke aanwinst trouwens, want dit speeltje heeft al best leuke en mooie filmpjes/foto’s opgeleverd!
Morgen staan we weer goed op tijd op, want dan rijden we naar Kennedy Space Center. Hier kijkt Jan al een lànge tijd naar uit, dus hopelijk morgen véél te vertellen! ;-) 
Klik hier voor de foto's
Dag 15: Davenport
Allereerst even vermelden dat mijn voornaam vanaf nu Frek is en niet meer Frouke. Hahaha, krijgen ze écht niet uitgesproken hier hé die naam!! ;-P Vond Jan wel geweldig natuurlijk, want nu is da ook gelijk mijne nieuwe roepnaam hé, Frek hier… Frek daar…! ;-P
Soit, we zijn vandaag dus naar Magic Kingdom geweest (1 van de 4 Disneyparken die Orlando telt), en het was superrrrplezant! We hebben véél attracties kunnen doen doordat ze hier met een fantastisch FastPass systeem werken. Even erbij vermelden dat dit bij Disney supergoed geregeld is en dat iedereen van dit systeem kan genieten en niet alleen de mensen die het zich kunnen permitteren. Bij Disney krijgt ieders sowieso 3 Fastpasses bij zijn ticket zonder extra te moeten bijbetalen. Van de moment dat deze 3 passen opgebruikt zijn, kan je telkens een nieuwe Fastpass aanvragen voor een volgende attractie.
Bij parken zoals Universal/Aquatica,… moet je extra (zeg maar gerust smérig veel) bijbetalen om zulke passen te krijgen. (wel leuk voor diegenen die het zich kunnen permitteren misschien, minder voor de mensen die dit niet kunnen of uit principe niet willen bijbetalen…). Zij (en ook wij dus) staan hierdoor gewoon dubbel zo lang aan te schuiven aan iedere attractie om telkens alle ‘Fastpassers’ voor te laten!
Dikke pluim dus voor Disney dat zij laten zien dat zo’n ‘snel’systeem ook op een andere, eerlijkere manier kan plus dat het nog wérkt ook!
We hebben dus bijna nergens heel lang moeten aanschuiven en hebben sommige attracties zelfs meerdere keren kunnen doen! Tot groot plezier van iedereen.
Met Len ben ik zo’n 5 keer in de raceautootjes geweest. (tof parcours!), terwijl de meisjes de theekopjes en de Dumbo olifantjes hebben gedaan. We zijn ook in ‘It’s a small world’ gegaan en kwamen er helemaal gebrainwasht eruit: ‘iiiiiiiiiit’s a small world aaaaaaafter aaaaaaall’ (tja, een oorwurm tòt en mét hé!!!) :-D
De licht/vuurwerkshow aan het Cinderella kasteel was dan weer een mooie afsluiter van de dag (alhoewel afsluiter….) ;-) Ik weet niet waar ik het vandaan haalde maar ik was nog in een fantastische staat om zelfs ’s avonds nog ne gigantische spurt naar vanachter het park te trekken om nog voor 1 laatste keer de Splash Mountain te gaan doen! Terwijl iedereen der al goe door zat zenne. Len hebben we zelfs halverwege aan het middenplein met onze spullen achtergelaten omdat hij door zijn benen begon te zakken van vermoeidheid, ocharme… (onze 16 jarige sportman was dus duidelijk nìet tegen zen 39 extreem uitgeslapen en op dat uur nog zéér enthousiaste moeder opgewassen!) ;-P
Nadat we ‘uitgedisneyt’ waren moesten we ook nog een heel eind naar de overzetboot gaan om vervolgens ook nog een ferm stuk naar de auto te wandelen. Ik geloof dat het uiteindelijk tegen 12u middernacht was dat we in onze auto stapten. (en te weten dat we daar ’s morgens al om 7u15 stonden hé).
Nadat we ‘uitgedisneyt’ waren moesten we ook nog een heel eind naar de overzetboot gaan om vervolgens ook nog een ferm stuk naar de auto te wandelen. Ik geloof dat het uiteindelijk tegen 12u middernacht was dat we in onze auto stapten. (en te weten dat we daar ’s morgens al om 7u15 stonden hé).
Maar het was dan ook een supergeslaagde dag! Het weer is ook héél goed meegevallen trouwens. Slechts enkele korte buitjes en voor de rest van de dag, zon, zon en nòg eens zon!
Abonneren op:
Posts (Atom)